PENGANGKUTAN AWAM

priSISTEM PENGANGKUTAN AWAM MENJANA PEMBANGUNAN NEGARA

Apa itu pengangkutan awam?

Pengangkutan awam merupakan sistem pengangkutan yang mana penumpang tidak bergerak menggunakan kenderaan sendiri.

Pengangkutan awam darat pula meliputi pengangkutan seperti bas, teksi, kereta api, transit aliran ringan (LRT), KTM Komuter, KL Monorail, Express Rail Link (KLIA Express, KLIA Transit)

Dalam usaha menambahbaik pengangkutan awam di negara ini, kerajaan prihatin menyediakan sistem pengangkutan awam yang mampu memenuhi keperluan rakyat untuk menjadikannya sebagai pilihan utama masyarakat khususnya penduduk ibu kota. Sehubungan itu, kerajaan memberi fokus kepada empat bidang utama di dalam sektor pengangkutan awam di negara ini agar kepercayaan masyarakat terhadap kemudahan tersebut meningkat.

Pertama:
Meningkatkan kebolehpercayaan dengan memberi fokus kepada ketepatan masa;

Kedua
Meningkatkan kualiti perjalanan pengangkutan awam;

Ketiga,
Memastikan rakyat mendapat akses mudah pengangkutan awam.

Keempat,
Menyediakan kapasiti pengangkutan mencukupi bagi memenuhi keperluan penumpang sedia ada dan penumpang baru.

Lima langkah utama bagi meningkatkan penggunaan pengangkutan awam

1.    Menyelaras kapasiti sistem yang sudah mencapai hadnya.

i)    Meningkatkan kapasiti KTM Komuter dan LRT sebanyak 1.7 sehingga 4 kali ganda (bergantung kepada laluan tertentu.)
ii)    Penambahan 22 set tren empat gerabak baru sistem transit aliran Kelana Jaya. Selain gerabak berganda, ciri-ciri tambahan terdapat pada gerabak ini ruang khas untuk penumpang berkerusi roda yang dilengkapi tali pinggang keselamatan. Terdapat juga lampu amaran di pintu untuk golongan kurang upaya pendengaran serta tingkap kecemasan.
iii)    Pembinaan Terminal Pengangkutan Bersepadu Bandar Tasik Selatan
iv)    Laluan bas merentasi 12 koridor utama di Lembah Klang akan diperkenalkan secara berperingkat. Perkhidmatan melalui 12 koridor dapat menampung 35,000 sehingga 55,000 penumpang semasa waktu puncak pagi atau 6% sehingga 9% jumlah bilangan pengguna pengangkutan awam pada tahun 2012
v)    Naik taraf 634 perhentian bas di Sepang, Shah Alam, Subang Jaya, Klang, Selayang, Ampang Jaya dan Kajang.
vi)    850 buah bas akan ditambah. Ini dapat meningkatkan perkhidmatan yang disediakan di laluan sedia ada dan memberi perkhidmatan kepad 53 laluan baru yang tidak mendapat perkhidmatan ketika ini. 

USAHA-USAHA UNTUK MENINGKATKAN SISTEM PENGANGKUTAN AWAM

ISU - SISTEM PENGANGKUTAN AWAM DI MALAYSIA

Tugasan - kepentingan pengangkutan awam di Malaysia

Idea

·                     pengangkutan awam mampu mengurangkan bilangan kenderaan yang berada di atas jalan raya

·                     pengangkutan awam mampu memendekkan tempoh perjalanan seseorang ke tempat kerja kerana mengambil masa yang singkat untuk sampai ke destinasi

·                     pengangkutan awam mampu mengelakkan kesesakan lalu lintas di bandar-bandar terutama pada waktu puncak

·                     pengangkutan awam berupaya mengelakkan pencemaran udara melalui pembebasan asap karbon monoksida ke udara

·                     pengangkutan awam berupaya mengurangkan kemalangan jalan raya kerana perjalanan yang selamat dan selesa

·                     pengangkutan awam berupaya menjimatkan kos pengguna kerana harga tiket yang murah dan tidak membebankan pengguna terutama yang berpendapatan rendah

Tugasan - usaha-usaha meningkatkan sistem pengangkutan awam di Malaysia

Idea 

·                     kerajaan perlu meningkatkan kualiti pengangkutan awam di Malaysia dengan mewujudkan pasukan pengurusan yang mantap dan dinamik

·                     kerajaan perlu memperbanyak pengangkutan awam  bagi menampung permintaan pengguna yang tinggi terutama di bandar-bandar utama

·                     kerajaan perlu menyediakan sistem pengangkutan awam yang tidak memerlukan masyarakat bertukar rangkaian pengangkutan awam beberapa kali untuk sampai ke destinasi

·                     kerajaan perlu memikirkan cara yang mudah untuk masyarakat membeli tiket pengangkutan awam seperti menyediakan sistem membeli tiket secara berpepadu

·                     kerajaan perlu menetapkan harga tiket yang murah atau mampu dibeli oleh pengguna supaya tidak membebankan pengguna terutama yang berpendapatan rendah

·                     Sistem Pengangkutan Awam Darat (SPAD) perlu membuat kajian secara menyeluruh tentang permasalahan yang dialami oleh pengguna pengangkutan awam bagi meningkatkan perkhidmatan sistem pengangkutan awam 

·                     pengusaha pengangkutan awam perlu memastikan jadual kekerapan perjalanan dan masa ketibaan  menepati jadual yang dirancang supaya pengguna tidak membazirkan masa mereka

·                     pengusaha pengangkutan awam perlu meningkatkan kualiti perkhidmatansyarikat enderaan mereka dengan meletakkan televisyen dan radio supaya pengguna tidak berasa bosan apabila menaiki kenderaan mereka

·                     pengusaha pengangkutan awam perlu memasang sistem perakam kamera pada kenderaan masing-masing untuk merakam pemandu yang tidak berdisiplin dan melanggar peraturan jalan raya

·                     pengusaha pengangkutan awam perlu memikirkan kemudahan pengguna meletakkan kenderaan mereka sebelum menggunakan pengangkutan awam supaya tidak mengganggu lalu lintas sehingga boleh menyebabkan lalu lintas

·                     pengusaha pengangkutan awam perlu memastikan keselamatan kenderaan yang ditinggalkan oleh pengguna yang menggunakan pengangkutan awam mereka untuk memberi keyakinan kepada pengguna terhadap pengangkutan awam

·                     media massa perlu menguar-uarkan kempen menggunakan pengangkutan awam di Malaysia untuk mengelakkan kesesakan lalu lintas

·                     masyarakat perlu menyahut saranan kerajaan supaya menggunakan pengangkutan awam untuk ke tempat kerja bagi mengelakkan pertambahan kenderaan di atas jalan raya sekali gus menyebabkan kesesakan lalu lintas terutama pada waktu puncak

·                     pihak sekolah perlu memberi penerangan kepada pelajar-pelajar tentang kepentingan menggunakan pengangkutan awam seperti dapat mengelakkan kemalangan jalan raya, dapat mengelakkan kesesakan lalu lintas dan dapat mengurangkan pencemaran udara melalui pembebasan asap daripada kenderaan

·                      

Selaras dengan matlamat Dasar Pembangunan Nasional untuk menjadikan Malaysia sebagai negara perindustrian yang maju, Rancangan Fizikal Negara diwujudkan bagi menyokong dan menterjemahkan Dasar Pembangunan Nasional dalam konteks spatial. Pembangunan dan struktur ekonomi yang menekankan kepada perindustrian membawa kepada perubahan struktur spatial dalam negara dimana jika tidak dirancang secara komprehensif akan berlaku pembangunan ‘adhoc’ yang mungkin akan menimbulkan kesan negatif.

Sehubungan dengan itu matlamat RFN Ke-2 adalah ‘Pembentukan satu rangkaspatial negara yang efisien, saksama dan mampan untuk memandu pembangunan keseluruhan negara ke arah mencapai tahap negara maju danberpendapatan tinggi menjelang tahun 2020′. Ianya adalah selaras denganProgram Transformasi Ekonomi (ETP) ke arah negara maju dan berpendapatan tinggi.

Objektif utama RFN adalah untuk memastikan Malaysia mampu bersaing di peringkat global bagi menarik pelaburan dalam sektor pembuatan dan perkhidmatan khususnya sub-sektor elektronik, pengetahuan, teknologi komunikasi, bioteknologi, pendidikan dan pelancongan asas kesihatan dan sebagainya. Untuk mencapai objektif ini, sokongan, promosi, dan peningkatan infrastruktur perlu ditumpukan di wilayah-wilayah yang berpotensi tertinggi dalam menarik pelaburan-pelaburan yang berkaitan dan memberi daya saing terhadap wilayah yang mempunyai potensi yang sama di negara-negara jiran.

Bagi tujuan tersebut, struktur dimensi fizikal negara perlu rasional dan sesuai bagi membolehkan pencapaian pertumbuhan ekonomi yang berdaya saing. Justeru RFN Ke-2 menganjurkan konsep Concentrated Decentralizationsebagai strategi pembangunan negara . la bertujuan untuk mewujudkan persekitaran kondusif bagi menjana pertumbuhan ekonomi negara iaitu selarasBidang Keberhasilan Utama Negara (NKRA).

Konsep ini memberi fokus kepada 2 perkara utama.

i.Bagi tujuan mempertingkatkan daya saing negara, pembangunan perlu difokuskan kepada conurbation utama yang akan menjadi pusat utama bagi pelaburan asing dan tempatan iaitu Kuala Lumpur, Georgetown, Johor Bahru dan Kuantan serta conurbation yang lain yang merupakan kawasan paling berdaya saing dan tersedia dengan rangkaian pengangkutan, infrastruktur dan perkhidmatan. Ini selaras dengan RMK10 yang melihat aglomerasi bandar sebagai pemacu pertumbuhan ekonomi dalam usaha kerajaan untuk menjadi negara berpendapatan tinggi. Dari segi pembangunan industri, setiap conurbation akan menjadi tumpuan kluster perindustrian. RFN Ke-2 mencadangkan jenis kluster perindustrian dalam kawasan conurbation yang menyokong bidang pertumbuhan sasaran yang telah dikenalpasti dalam IMP3 (Third Industrial Master Plan).

ii.Strategi Concentrated Decentralization dalam RFN Ke-2 turut menekankan     supaya pembangunan perlu difokuskan kepada lokasi­lokasi tertentu di sepanjang koridor yang berpotensi iaitu koridor utara selatan (pantai barat), koridor pantai timur dan koridor tengah serta koridor-koridor sekunder yang lain. Ini bagi mewujudkan pembangunan yang lebih inklusif dan seimbang.

Seiring dengan semangat 1Malaysia: Rakyat Didahulukan, Pencapaian Diutamakan; RFN Ke-2 telah memastikan semua rakyat menikmati pembangunan negara dengan menekankan kawasan-kawasan yang sebelum ini ketinggalan akan dibangunkan dan diseimbangkan dengan menyediakan sistem perhubungan dan sistem pengangkutan yang efisien disamping menggalakkan pembangunan ekonomi setempat yang berpotensi untuk diketengahkan ke peringkat global. RFN Ke-2 turut memainkan peranannya dalam menyokong perlaksanaan NKRA seperti berikut:-

• Penyediaan infrastruktur asas luar bandar; dan

• Menambahbaik sistem pengangkutan awam bandar.

Dalam usaha ini RFN Ke-2 mengunjurkan keperluan membangunkan sistem pengangkutan bersepadu di semua pusat bandar utama, memperluaskan rangkaian jalan raya negara ke luar bandar atau antara wilayah dan memastikan sistem kemudahsampaian tempatan yang cekap.

Dasar RFN Ke-2 berkaitan :

RFN 1

RFN KE-2 BERPERANAN SEBAGAI RANGKA KERJA PERANCANGAN SPATIAL NEGARA UNTUK MENCAPAI PERANCANGAN GUNA TANAH YANG BERSEPADU DAN MAMPAN SERTA SELARAS DENGAN DASAR-DASAR SEKTORAL YANG LAIN

RFN 2

PUSAT PERTUMBUHAN BANDAR MASA DEPAN PERLU DITUMPUKAN DICONURBATION STRATEGIK

RFN 3

PENDEKATAN PEMBANGUNAN KORIDOR PERLU DIGUNAPAKAI DALAM PERANCANGAN WILAYAH KURANG MAJU UNTUK MEMACU PERTUMBUHAN EKONOMI DAN PEMBANGUNAN BAGI MENGURANGKAN KETIDAKSEIMBANGAN WILAYAH

RFN 5

PERANCANGAN PEMBANGUNAN INDUSTRI PERLU MENGGUNAPAKAI STRATEGI PEMBANGUNAN HOLISTIK PELAN INDUK PERINDUSTRIAN KETIGA (IMP3) UNTUK MENCAPAI DAYA SAING GLOBAL MELALUI TRANSFORMASI DAN INOVASI SEKTOR PEMBUATAN DAN PERKHIDMATAN

RFN 9

KAWASAN LUAR BANDAR DAN PUSAT PERTUMBUHAN DESA PERLU DIBANGUNKAN AGAR MASYARAKAT BOLEH MENIKMATI PENDAPATAN YANG LEBIH TINGGI DAN KUALITI HIDUP YANG LEBIH BAIK

RFN 14

TUMPUAN PERTUMBUHAN BANDAR PERLU DITAMPUNG DI DALAM CONURBATION YANG DIRANCANG DAN DIMAJUKAN SECARA BERSEPADU SELARAS DENGAN DASAR PERBANDARAN NEGARA

RFN 15

PERTUMBUHAN EMPAT CONURBATION UTAMA IAITU KUALA LUMPUR, GEORGE TOWN, JOHOR BAHRU DAN KUANTAN PERLU DISOKONG UNTUK MEMPERTINGKAT DAYA SAING DI PERINGKAT GLOBAL

RFN 17

BANDAR BERCIRI KHAS PERLU DIKENALPASTI DAN PROJEK PEMBANGUNAN YANG MEMPERKUKUHKAN CIRI-CIRI ISTIMEWA TERSEBUT PERLU DISOKONG DENGAN INFRASTRUKTUR YANG BERSESUAIAN

RFN 18

PUSAT PETEMPATAN UTAMA DAN PUSAT PETEMPATAN KECIL PERLU DIKEKAL DAN DIBANGUNKAN MENGIKUT POTENSI EKONOMI SETEMPAT

RFN 28

RANGKAIAN PENGANGKUTAN NEGARA BERSEPADU PERLU DIWUJUDKAN DENGAN MENGAMBIL KIRA HUBUNGAN ANTARA GUNA TANAH DAN PENGANGKUTAN

RFN 30

RANGKAIAN JALAN RAYA NEGARA PERLU DIPERLUASKAN UNTUK KEMUDAHSAMPAIAN DI PERINGKAT WILAYAH DAN TEMPATAN

RFN 32

KONSEP PEMBANGUNAN BERORIENTASIKAN TRANSIT (TOD) PERLU DIGALAKKAN SEBAGAI ASAS PERANCANGAN GUNA TANAH BANDAR BAGI MEMASTIKAN KEBOLEHLAKSANAAN PENGANGKUTAN AWAM

RFN 33

SISTEM PENGANGKUTAN AWAM BERSEPADU PERLU DIBANGUNKAN DI SEMUA PUSAT BANDAR UTAMA

RFN 34

RFN KE-2 AKAN MENYEDIAKAN RANGKA KERJA SPATIAL BAGI PENYAMPAIAN PERKHIDMATAN INFRASTRUKTUR BERSEPADU DI PERINGKAT NEGARA, WILAYAH DAN CONURBATION UTAMA

Perkembangan sektor pengangkutan darat moden di negara kita bermula pada tahun 1930-an apabila penjajah British meluaskan kuasanya di Tanah Melayu. Kini, sektor ini telah mengalami perkembangan yang pesat, terutama di bandar besar sehingga telah menimbulkan masalah kesesakan jalan raya yang serius.

Kini, semua orang harus menerima hakikat bahawa jalan raya di bandar besar sudah tidak mampu lagi menampung jumlah kenderaan yang semakin bertambah. Di bandar raya Kuala  Lumpur umpamanya dikatakan terdapat lebih kurang sejuta buah kenderaan memasukinya setiap hari. Banyak faktor yang menyumbang kepada kesesakan ini. Salah Baru puncanya ialah tidak keseimbangan kadar pertambahan antara jumlah kenderaan dengan pertambahan keluasan jalan raya. Setiap hari jumlah kenderaan bertambah, sedangkan penambahan keluasan jalan raya boleh dikatakan amat perlahan. Ketidakseimbangan ini menjadikan kepadatan kenderaan di jalan raya semakin tinggi. Oleh itu, berlaku kesesakan jalan raya.

Faktor lain yang tidak kurang pentingnya ialah pertambahan pesat penduduk yang  mendiami bandar besar itu sendiri. Pertambahan pesat penduduk bandar ini berpunca daripada penghijrahan penduduk dari kawasan luar bandar. Pada tahun 1970, hanya 13.8 peratus daripada penduduk Malaysia tinggal di bandar. Pada tahun 1980 pula, kira-kira 26.3 peratus daripada jumlah penduduk Malaysia tinggal di bandar-bandar besar. Bagi  bandar raya Kuala Lumpur, penduduknya telah meningkat daripada 500 000 orang pada tahun 1970 kepada 1 000 000 orang pada tahun 1980. Bandar besar yang lain juga telah mengalami pertambahan penduduk yang pesat. Pertambahan pesat penduduk memerlukan lebih banyak kawasan untuk dijadikan tempat tinggal. Jadi, banyak kawasan yang sepatutnya dikhaskan sebagai persediaan untuk membesarkan jalan raya terpaksa digunakan untuk petempatan penduduk.

Kemalangan jalan raya juga merupakan punca terjadinya kesesakan jalan raya. Apabila kemalangan terjadi, ia akan menghalang lalu lintas dan menyebabkan kesesakan. Memandangkan Malaysia ialah salah sebuah negara yang mempunyai kadar kemalangan  jalan raya yang tinggi di dunia, ia secara langsung mempengaruhi fenomena kesesakan jalan raya.

Kesesakan jalan raya menimbulkan pelbagai masalah kepada penduduk. Salah satunya ialah masalah masa. Akibat kesesakan lalu lintas, banyak masa yang terbuang. Golongan yang bekerja terpaksa keluar dari rumah awal-awal lagi dan pulang ke rumah lewat petang. Banyak masa yang sepatutnya dihabiskan di rumah bersama anak-anak terbuang bigitu sahaja. Selain pembaziran masa, ia menyebabkan tenaga kerja negara tidak produktif. Ini sekali gus merugikan negara dari segi ekonomi.

Kerja-kerja yang sepatutnya boleh dilakukan dalam masa yang singkat boleh tergendala akibat kesesakan jalan raya. Banyak urusan ekonomi dan perniagaan seperti penghantaran barang dari satu tempat ke tempat yang lain sering tergendala dan mengambil masa yang lama untuk sampai ke destinasinya walaupun melibatkan jarak yang dekat.

Satu lagi akibat daripada kesesakan jalan raya ialah berlakunya penyakit fizikal. Kesesakan jalan raya yang serius boleh menyebabkan pencemaran paru-paru, sesak nafas dan pening kepala. Bunyi bising enjin kenderaan boleh menyebabkan kerosakan pendengaran dan masalah gangguan konsentrasi. Selain itu, kesesakan jalan raya juga boleh menimbulkan ketegangan psikologi. Ini terjadi kerana para pengguna jalan raya terpaksa menghabiskan masa berjam-jam di jalan raya. Kajian yang dijalankan oleh pakar psikologi menunjukkan bahawa masyarakat bandar sering terdedah kepada masalah ketegangan akibat daripada kesesakan jalan raya, pencemaran alam sekitar dan bunyi bising.

Kesimpulannya, semua pihak terbabit perlu bertindak segera menangani masalah ini sebelum ia menimbulkan kesan sosioekonomi yang lebih serius.

Pandangan Anda Mengenai "Langkah Menangani Kesesakan Lalu Lintas"

2011-08-12 12:10:48

CRI

Cetak

Pada penghujung tahun lalu, dasar baru untuk menangani kesesakan lalu lintas telah dicapai oleh kerajaan Beijing. 28 langkah yang diputuskan termasuklah pemberian sijil pendaftaran kereta melalui sistem cabutan, menambah laluan khas untuk kenderaan awam dan meningkatkan bayaran letak kereta di kawasan pusat bandar dan sebagainya. Setelah langkah-langkah tersebut dilaksanakan selama lebih setengah tahun, apakah keadaan bandar Beijing sekarang? Adakah situasi kesesakan lalu lintas dapat diredakan?

Menurut statistik Jawatankuasa Lalu Lintas Beijing, indeks kesesakan lalu lintas dalam kawasan pusat bandar Beijing sudah turun secara ketara. Misalnya indeks purata lalu lintas masa-puncak dalam kawasan tersebut pada hari kerja didapati ialah 4.4. Ini penurunan sebanyak 26.9% berbanding dengan tempoh yang sama pada tahun lalu.

Tetapi pada masa yang sama, 52.77% pengundi dalam soal selidik umum pada penghujung bulan Jun lalu berpendapat langkah-langkah menangani kesesakan jalan tersebut tidak berkesan. Menurut hasil soal selidik yang sama, seramai 42.9% pengundi menyampaikan rasa tidak puas hati terhadap pemberian sijil pendaftaran kereta melalui sistem cabutan, manakala 30% merasakan langkah tersebut berguna, tetapi masih perlu diubahsuai menjadi lebih terperinci.

Dengan kenaikan tinggi dalam kadar bayaran letak kereta, dalam tempoh tiga bulan kebelakangan ini jumlah kereta yang berulang alik di kawasan pusat bandar menurun 12%. Bejing sebenarnya kekurangan tempat letak kereta. Jumlah tempat letak kereta di seluruh bandar Beijing mencatat 2.5 juta buah, nisbah tempat letak kereta dengan jumlah kereta hanya 0.63:1. Ini jauh lebih rendah daripada piawaian antarabangsa, iaitu 1.15-1.3:1.

Bagaimana langkah yang selanjutnya untuk terus menangani kesesakan lalu lintas? Keadaan lalu lintas berkait rapat dengan kehidupan harian kita semua. Moga-moga pengalaman Beijing dalam menangani kesesakan lalu lintas boleh menyumbangkan sedikit sebanyak kepada negara-negara di Asia Tenggara.

Apakah keadaan lalu lintas bandar raya di negara anda sendiri? Apakah langkah yang dilaksanakan pihak berkuasa untuk menangani masalah kesesakan lalu lintas? Anda dialu-alukan berkongsi pandangan dengan kami dalam ruangan Suara Sutera pada 24 dan 31 Ogos nanti. Mereka yang sudi berkongsi pendapat akan mendapat hadiah. Jangan lupa menulis nama dan alamat penuh anda dalam email, surat atau mesej anda.

2.    Merangsang permintaan bagi menarik rakyat menggunakan pengangkutan awam

i    Memperkenalkan konsep 1Tiket 1Perjalanan
iii    Menambah kira-kira 6,800 tempat meletak kereta baru di 14 stesen rel utama, di luar kawasan pinggir pusat bandar utama pada tahun 2012   
iv    Mempertingkatkan perkhidmatan bas pengantara ke stesen rel dan menaik taraf stesen serta terminal yang mempunyai bilangan trafik yang tinggi.
v    Menyediakan sistem IT bersepadu secara menyeluruh
vi.    Pelaksanaan penguatkuasaan merentasi semua agensi penguatkuasaan utama adalah diperlukan untuk 10 pihak berkuasa tempatan (PBT), Lembaga Pelesenan Kenderaan Perdagangan (LPKP), JPJ dan PDRM.

3    Menghalang kenderaan berat dari memasuki Kawasan Perniagaan  Pusat.

i    Tiga terminal pengangkutan bersepadu (ITT) utama di luar  bandar akan diwujudkan dan dimulakan dengan ITT Bandar Tasik Selatan.
ii    Di pusat bandar pula akan wujud dua jenis pusat pengangkutan awam iaitu Terminal Antara Bandar dan Hentian Akhir Bandar (HAB). Terminal Antara Bandar di Pasarama Kota, Hentian Putra dan Pudu memudahkan aliran lalu-lintas daripada kawasan pinggir bandar ke pusat bandar.

4.    Penyusunan semula Suruhanjaya Pengangkutan Awam Darat  (SPAD)

i    Memastikan pengangkutan Awam Darat (SPAD) beroperasi sepenuhnya. Ini kerana satu prasyarat kejayaan mewujudkan satu badan yang bertanggungjawab bagi perancangan dasar dan pemantauan kawalsedia.
Ii    13 Kementerian dan pelbagai agensi terlibat aspek pengurusan pengangkutan awam yang berbeza dan tiada satu badan yang menyelaraskan usaha merentasi pelbagai sistem pengangkutan awam secara keseluruhan.

5.    Menguruskan permintaan melalui faktor tolakan (push)

i    Apabila penggunaan pengangkutan awam melebihi 25% dan sistem perkhidmatan pengangkutan awam telah ditambahbaik, masa perjalanan ditepati, keselesaan dipertingkat,  Inisiatif meningkatkan daya tarikan relatif pengangkutan awam iaitu daripada pengguna kenderaan persendirian akan dipercepat.

NKPI bagi NKRA Pengangkutan Awam

Kategori	Hasil pada 2010-2011
Bas	·         200 bas baru ·         4 koridor baru bagi bus expressway transit ·         800 perhentian bas yang dinaiktarafkan
Rel	·         26 set tren empat koc di LRT Kelana Jaya
Integrasi	·         Terminal pengangkutan bersepadu baru di Bandar Tasik Selatan ·         Semua operator mempunyai sistem tanpa tunai dan menawarkan tambang diskaun bagi tiket tanpa tunai ·         4,000 petak letak kereta baru di stesen rel
Rangkaian	·         Pembaharuan cukai jalan ditolak bagi pemandu yang tidak membayar samannya ·         Kenderaan berat tidak dibenarkan masuk ke pusat bandar pada waktu puncak
Rapid KL	·         Penstrukturan semula 45 laluan RapidKL bagi mengurangkan pemindahan penumpang dan menjimatkan masa ·         Pelancaran Pas Perjalanan bersepadu RapidKL bernilai RM150 bagi membenarkan perjalanan tanpa had menggunakan semua perkhidmatan Prasarana iaitu bas RapidKL, LRT Kelana Jaya, LRT Ampang dan Monorel
KTM Komuter	·         Pengurangan masa kekerapan KTM Komuter daripada 20 minit kepada 15 minit, di laluan bertrafik tinggi seperti Sungai Buloh ke Kajang dan Kuala Lumpur ke Shah Alam ·         Memperkenalkan koc merah jambu wanita sahaja

Nota:     Bidang Keberhasilan Utama Negara (NKRA)
Petunjuk Prestasi Utama Nasional (NKPI)

Kesimpulan

Kerajaan telah menunjukkan kesungguhannya dalam NKRA bagi mempertingkatkan pengangkutan awam. Ia bertujuan memudahkan rakyat menikmati khidmat pengangkutan awam yang sistematik. Yang penting di sini, rakyat diminta untuk meninggalkan kereta persendirian dan mula menggunakan pengangkutan awam. Sekali lagi, bermulalah dengan langkah kecil : Cubalah perkhidmatan bas tempatan pada hujung minggu atau komited untuk menggunakan pengangkutan awam satu hari dalam seminggu. Pengangkutan awam adalah pilihan terbaik.

Pikat rakyat guna kemudahan awam

BUNYI bingit hon kenderaan dan asap kotor sentiasa mewarnai bandar raya besar seperti Kuala Lumpur, Johor Bahru dan Pulau Pinang. Tidak kira masa, waktu dan keadaan, ia pasti menyelubungi setiap telinga warga kota. Sama ada pagi, petang, mahupun malam, kesesakan lalu lintas bagai tiada penghujungnya. Senario ini bukan baru di negara Asia seperti Malaysia, bahkan turut melanda beberapa bandar raya lain seperti Bangkok dan Jakarta. Antara faktor penyumbang kepada kesesakan jalan raya di negara ini ialah keengganan warga kota menggunakan pengangkutan awam. Berdasarkan laporan Pelan Struktur Kuala Lumpur 2020, hanya 20 peratus penduduk Kuala Lumpur menggunakan pengangkutan awam. Situasi ini secara tidak langsung menyumbang kepada penambahan jumlah kereta di jalan raya dan menyebabkan kesesakan lalu lintas selain pencemaran. Ketua Pengarah Jabatan Pengangkutan Jalan (JPJ), Datuk Solah Mat Hassan berkata, pelbagai langkah diambil kerajaan bagi mengurangkan tahap kesesakan lalu lintas, terutama di Kuala Lumpur, antaranya menggalakkan orang ramai menggunakan pengangkutan awam. "Kerajaan sudah mengambil inisiatif memperbaiki dan memperkasa sistem pengangkutan awam di Malaysia, khususnya di kawasan bandar. Diharap usaha ini akan memberi lebih kebaikan kepada pengguna," katanya kepada Metro Ahad. Berikut beberapa langkah yang diambil: * Menyelaras kapasiti sistem yang sudah mencapai hadnya. Di bawah sistem ini beberapa inisiatif diambil, misalnya meningkatkan kapasiti komuter dan sistem transit aliran ringan (LRT) sebanyak 1.7 hingga empat kali ganda (bergantung kepada laluan tertentu), penambahan 22 set tren empat gerabak baru sistem transit aliran Kelana Jaya, di samping ruang khas bagi penumpang berkerusi roda dilengkapi tali pinggang keselamatan, serta lampu amaran di pintu untuk golongan kurang upaya (OKU) serta tingkap kecemasan, pembinaan Terminal Pengangkutan Bersepadu Bandar Tasik Selatan (TPBBTS) selain laluan bas merentasi 12 koridor utama di Lembah Klang yang akan diperkenalkan secara berperingkat-peringkat * Merangsang permintaan bagi menarik rakyat menggunakan pengangkutan awam. Antara diperkenalkan adalah konsep '1 tiket 1 perjalanan', menambah 6,800 tempat letak kereta baru di 14 stesen rel utama di luar kawasan pinggir bandar menjelang 2012, meningkatkan perkhidmatan bas pengantara ke stesen rel dan menaik taraf stesen serta terminal yang mempunyai bilangan trafik tinggi, selain menyediakan sistem IT bersepadu secara menyeluruh di samping pelaksanaan penguatkuasaan merentasi semua agensi, termasuk pihak berkuasa tempatan (PBT), Suruhanjaya Pengangkutan Awam Darat (SPAD), JPJ dan Polis Diraja Malaysia (PDRM) * Menghalang kenderaan berat memasuki kawasan perniagaan pusat. Bagi melaksanakan misi ini tiga terminal pengangkutan bersepadu (ITT) utama luar bandar diwujudkan, bermula di ITT Bandar Tasik Selatan. Manakala di kawasan bandar akan diwujudkan dua jenis pusat pengangkutan awam iaitu Terminal Antara Bandar di Pasarama Kota, Hentian Putra dan Pudu bagi memudahkan aliran lalu lintas dari kawasan pinggir bandar ke pusat bandar * Menguruskan permintaan melalui faktor tolakan. Apabila penggunaan pengangkutan awam melebihi 25 peratus dan sistem perkhidmatan pengangkutan awam ditambah baik, masa perjalanan akan ditepati, keselesaan dipertingkat dan inisiatif meningkatkan daya tarikan relatif pengangkutan awam iaitu daripada pengguna kenderaan persendirian akan dipercepat. "Kita sedar bukan mudah mahu melaksanakannya dalam sekelip mata. Banyak aspek perlu diperbaiki dalam memperkasa pengangkutan awam di Malaysia, khususnya di kawasan bandar. Penekanan khusus sudah dan akan diambil di bawah pelaksanaan Bidang Keberhasilan Utama Negara (NKRA) Pengangkutan Awam Bandar. Kini, dianggarkan 240,000 atau 10 hingga 12 peratus individu daripada jumlah populasi penduduk Lembah Klang menggunakan pengangkutan awam," kata Solah. Beliau berkata, kerajaan menjangka seramai 600,000 atau 25 peratus penduduk sekitar Lembah Klang akan menggunakan perkhidmatan awam itu menjelang penghujung 2012. "Bagi merealisasikan usaha ini, kerajaan akan meningkatkan tahap pengangkutan awam, meningkatkan tahap keselesaan pengguna, menambah jumlah perjalanan, meningkatkan kapasiti pengangkutan awam dan mengurangkan kesesakan kenderaan berat di kawasan pusat perniagaan (CBD). "Di samping itu, langkah seperti penambahbaikan dan pembinaan lebuh raya serta jalan bertingkat di kawasan mempunyai aliran trafik tinggi dan langkah lain turut dibuat dari semasa ke semasa," katanya. Solah berkata, masalah kesesakan lalu lintas adalah senario biasa dihadapi seluruh dunia. Berbanding negara Asia lain, katanya, situasi di Malaysia masih dalam keadaan terkawal dan tidak membimbangkan disebabkan kesesakan hanya berlaku pada waktu puncak iaitu 7 hingga 9 pagi. Kesesakan itu antara lain berpunca daripada jumlah kenderaan yang tidak terkawal di ibu kota. Menurutnya, sehingga 31 Disember lalu, sebanyak 9,441, 907 motosikal serta 9,114, 920 kenderaan persendirian di seluruh negara berdaftar dengan JPJ. "Bagi kenderaan perkhidmatan awam pula, sebanyak 69,149 bas, 84,661 teksi dan 18,300 kereta sewa pandu sendiri didaftarkan. Bilangan kenderaan barangan pula sebanyak 966,177 dan kenderaan lain 493, 451. "Jumlah keseluruhan hingga tarikh sama adalah 20,188,565 kenderaan yang berdaftar dengan JPJ seluruh negara, manakala laporan dari Dewan Bandaraya Kuala Lumpur (DBKL) pula menyatakan kira-kira tiga juta kenderaan keluar masuk setiap hari di Kuala Lumpur," katanya. Mengulas lanjut, beliau berkata, jika situasi ini berlarutan, ia akan memberi kesan jangka panjang terhadap kesejahteraan rakyat sama ada daripada segi ekonomi sosial mahupun pembangunan negara. "Ia akan memberi kesan, misalnya peningkatan penggunaan minyak kenderaan, selain produktiviti individu di tempat kerja mungkin terjejas kesan kelesuan menempuh kesesakan sewaktu pergi dan balik kerja setiap hari. "Daripada segi sosial pula, individu hanya mempunyai masa terhad di rumah dan beriadah disebabkan banyak masa dihabiskan di jalan raya. Atas sebab ini, inisiatif seperti NKRA Pengangkutan Bandar diberi perhatian, malah langkah jangka panjang dibuat bagi mengatasi masalah ini dan ia sebagai tanda keprihatinan kerajaan kepada rakyat yang pada masa sama memastikan modul insan negara ini dapat digunakan sepenuhnya untuk pembangunan negara," katanya. SUMBER: HARIAN METRO | 22 MEI 2011 KESESAKAN JALAN RAYA TINGKATKAN PENGGUNAAN MINYAK DAN PELEPASAN GAS RUMAH HIJAU WRITTEN BY ADMINISTRATOR    THURSDAY, 13 MAY 2010 12:32 Dalam beberapa dekad ini, Malaysia telah menyaksikan pembangunan yang pesat dalam sektor pengangkutan berbanding dengan negara-negara ASEAN yang lain. Di Kuala Lumpur dan Lembah Klang, kadar peningkatan kereta adalah paling tinggi berbanding dengan kawasan-kawasan yang lain. Berdasarkan laporan Pelan Struktur Kuala Lumpur 2020, hanya 20 peratus penduduk Kuala Lumpur yang menggunakan pengangkutan awam. Keadaan ini telah menyumbang kepada penambahan jumlah kereta di jalan raya dan menyebabkan kesesakan lalu lintas dan pencemaran. (Sumber: Malaysia Automotive Association, 2010) Pada tahun 1993, Jabatan Alam Sekitar telah menjalankan satu kajian tentang kualiti udara di Lembah Klang, dengan kerjasama Agensi Perbadanan Antarabangsa Jepun (Japanese International Cooperation Agency - JICA). Rumusan kajian tersebut memberi amaran bahawa pencemaran udara akan menjadi tidak terkawal pada masa hadapan jika langkah-langkah pencegahan tidak diambil. Kajian ini menunjukkan bahawa sekiranya Malaysia terus mengabaikan tentang kadar pelepasan gas rumah hijau ke alam sekitar, maka kadar pencemaran akan bertambah teruk dan kos pencegahan akan semakin meningkat. Hakikatnya, pada tahun 2008, sebanyak 18 juta kenderaan telah didaftarkan di Malaysia. Jumlah ini merekodkan kadar pelepasan gas rumah hijau sebanyak 4.9 juta metrik ton ke udara dan persekitaran. Sebab Utama: Kesesakan Lalu-lintas Peningkatan taraf hidup rakyat di Malaysia telah menyebabkan berlaku kenaikan jumlah kereta di jalan raya. Berdasarkan kepada kajian yang dijalankan oleh Syarikat Prasarana Nasional Bhd (SPNB), terdapat 2.2 juta kereta masuk ke kawasan bandar pada setiap hari. Waktu antara 8.00 pagi hingga 9.00 pagi dan 6.00 petang hingga 7.00 petang merupakan waktu puncak yang mengalami kesesakan teruk. Berdasarkan satu kajian, kesesakan lalu-lintas telah menyumbang lepada peningkatan penggunaan minyak sebanyak 30 peratus. Sebagai contoh, aliran traffik di Lebuh Raya Persekutuan adalah sebanyak 100,000 kenderaan dari Klang ke Kuala Lumpur. Jumlah minyak yang diperlukan untuk sampai ke destinasi adalah 10 liter. Pada masa yang sama, 0.7kg merupakan gas rumah hijau yang dihasilkan oleh setiap kenderaan. Walau bagaimanapun, disebabkan oleh kesesakan lalu-lintas, penggunaan minyak meningkat sebanyak 30 peratus, iaitu lebih 3 liter diperlukan untuk sampai ke destinasi. Jika diukur dengan jumlah wang, sebanyak RM5.40 diperlukan untuk membayar 3 liter tambah itu. Akibatnya, 300,000 liter minyak dan RM540,000 dibazirkan, dan diikuti dengan 70 tan gas rumah hijau dilepaskan di atmosfera pada setiap hari hanya disebabkan oleh kesesakan lalu-lintas. Jika dilihat pada jumlah kenderaan yang didaftarkan di Malaysia, iaitu sebanyak 500,000 kenderaan baru yang didaftar pada tahun 2009, maka kesesakan lalu-lintas, penggunaan minyak dan kadar pelepasan gas rumah hijau akan bertambah teruk. Penyelesaian  Pelbagai cara telah dijalankan oleh kerajaan untuk mengatasi masalah kesesakan jalan raya. Walau bagaimanapun, cara-cara yang lebih berkesan kurang mendapat perhatian orang ramai. Salah satu cara ialah amalan berkongsi kereta dan menggunakan pengangkutan awam seperti sistem transit ringan (LRT), bas dan keretapi (KTM). Selain itu, elakkan melalui jalan yang sesak dan cuba menggunakan jalan-jalan yang terdekat  ke destinasi juga merupakan cara-cara yang baik. Semua cara ini dapat menjimatkan minyak dan masa secara berkesan. Apa paling penting ahíla ia dapat mengurangkan bilangan kereta di jalan raya dan pelepasan gas rumah hijau ke atmosfera. Berbasikal dan berjalan kaki merupakan pilihan yang bijak sekiranya destinasi berada dalam lingkungan 1 kilometer. Sejak harga minyak tidak menentu, semakin ramai yang menggunakan pengangkutan awam. Justeru, kerajaan harus memainkan peranan yang penting dalam mempromosikan dan menaik taraf pengangkutan awam yang sedia ada untuk memenuhi keperluan penumpang. Dengan itu, kesesakan jalan raya dapat dikurangkan dan kehidupan hijau dapat dicapai. Kesimpulan Sebagai kesimpulan, cara hidup dan juga tabiat rakyat yang perlu diubah seiring dengan usaha kerajaan dalam mengurus dan menyelesaikan kesesakan jalan raya di Malaysia. Foon Weng Lian Persatuan Pengguna-pengguna Standard Malaysia 13 Mei 2010 Kepentingan Pengangkutan Awam Kepada Negara Kita Posted: November 20, 2010 in Uncategorized 23 Kepentingan Pengangkutan Awam Kepada Negara Kita Dalam Bajet Tahun 2011, Perdana Menteri memangku Menteri Kewangan telah membentangkan bahawa Transit Aliran Berkapasiti Tinggi (MRT) akan dibina bermula pada tahun hadapan dan dijangka akan siap sebelum tahun 2020. Belanja untuk membina sistem MRT dianggar akan mencecah RM 40 bilion. Senario ini memanifestasikan bahawa kerajaan sedang berusaha untuk meningkatkan mutu sistem pengangkutan awam di negara kita. Setakat ini hanya kira-kira 32% pengguna jalan raya tempatan menggunakan pengangkutan awam manakala di negara maju seperti Jepun dan negara-negara Eropah lebih daripada 70% pengguna jalan raya ialah penumpang pengangkutan awam. Dalam konteks ini, pengangkutan awam merupakan unsur utama bagi penduduk bandar-bandar besar di dunia. Untuk mencapai negara maju, semua pihak perlu sedar akan kepentingan pengangkutan awam kepada negara kita. Kita sedia maklum bahawa salah satu kemaslahatan pengangkutan awam adalah dapat mengelakkan kesesakan lalu lintas, terutamanya di bandar-bandar besar terutama di Lembah Klang seperti Kuala Lumpur, Petaling Jaya dan Shah Alam. Kesesakan lalu lintas merupakan duri dalam daging dan mimpi ngeri kepada penduduk bandar. Ketika pergi ke atau balik dari pejabat, mereka terpaksa berjam-jam di jalan raya akibat kesesakan lalu lintas. Sehubungan dengan itu, peningkatan mutu perkhidmatan pengangkutan awam dapat menarik lebih banyak penumpang sehingga penggunaan kenderaan sendiri akan berkurangan di jalan raya. Secara tidak langsung, kesesakan lalu lintas dapat diminimumkan. Sehubungan dengan itu, pihak berkuasa perlu menetap lintasan khas sebagai laluan kenderaan awam seperti bas dan teksi. Alat pengangkutan awam yang tidak mengalami kesesakan lalu lintas dapat menarik pengguna untuk menggunakan pengangkutan awam. Walhasilnya, pembangunan dalam sistem pengangkutan awam di tanah air dapat membendung kesesakan lalu lintas yang semakin kronik. Selain itu, pengangkutan awam yang bermutu turut memperkasakan industri pelancongan. Di rantau Asia Tenggara ini, industri pelancongan negara kita masih ketinggalan berbanding dengan negara Thailand dan Singapura. Salah satu sebab ialah pengangkutan awam di Bangkok dan Singapura sangat canggih dan memudahkan pelancong ke sesuatu destinasi. Sebaliknya sistem pengangkutan awam di Kuala Lumpur masih belum mencapai taraf negara maju. Di Hong Kong, Singapura dan Taiwan, penumpang hanya perlu membeli sekeping Kad Penumpang untuk menaiki MRT, bas malah Feri. Sistem pengangkutan yang canggih, selesa, mesra , bersih dan selamat dapat memberikan imej yang baik kepada pelancong ke negara kita. Malangnya, bas ekspres dan bas persiaran di negara kita sering terlibat dalam kemalangan yang dahsyat. Tambahan pula, sesetengah pemandu teks yang biadab dan meminta tambang yang berlebihan akan menjejaskan industri pelancongan di negara kita. Tegasnya, pengusaha pengangkutan jalan raya tanah air kita perlu meningkatkan mutu perkhidmatan mereka kerana perkhidmatan pengangkutan awam yang berkualiti dapat mendorong industri pelancongan negara kita. Lebih-lebih lagi, sistem pengangkutan awam yang baik dapat menjanakan pembangunan ekonomi negara. Tanpa disedari bahawa pengangkutan awam yang berkualiti dapat meningkatkan produktiviti negara. Hal ini demikian kerana pekerja dapat sampai di pejabat atau kilang tanpa lewat dengan adanya sistem pengangkutan yang menepati jadual waktu. Saban hari banyak orang lewat ke medan kerja kerana mengalami kesesakan lalu lintas. Hal ini merupakan satu pembaziran kerana para pekerja telah letih dan penat setelah tiba di tempat kerja. Jika negara kita memiliki sistem pengangkutan yang canggih terutamanya MRT, LRT, Komuter dan sebagainya, pekerja kita dapat sampai di destinasi tempat kerja dengan cepat dan tepat pada masa. Nescaya, mereka lebih bersemangat dan memiliki daya produktiviti yang lebih tinggi. Daya pengeluaran yang tinggi dapat memangkinkan pembangunan ekonomi negara supaya negara kita dapat duduk sama rendah, berdiri sama tinggi dengan negara maju. Gara-garanya, pengangkutan awam yang canggih berkait rapat dengan produktiviti negara . Tambahan pula, pembangunan sistem pengangkutan awam dapat meminimumkan pencemaran udara di negara kita. Beberapa dasawarsa ini, kualiti udara negara kita semakin merosot sehingga negara kita dilanda jerebu. Salah satu faktor utama adalah kenderaan di jalan raya semakin banyak. Atas promosi pengeluar automobil dan syarikat kewangan, rakyat suka memiliki kenderaan sendiri. Mereka tidak suka menggunakan pengangkutan awam. Sesungguhnya rakyat kita perlu dicelikkan supaya menyedari bahawa menaiki pengangkutan awam merupakan tindakan mesra alam. Jika orang ramai menggunakan perkhidmatan bas, LRT dan sebagainya, kenderaan yang ada di jalan raya akan berkurangan sehingga asap yang mengandungi toksik dapat dikurangkan terutama karbon monoksida, sulfur dioksida dan lain-lain lagi. Ternyata, pengangkutan awam yang canggih lebih mesra alam, khasnya MRT yang akan dibina. Natijahnya, orang ramai perlu digalakkan supaya menaiki pengangkutan awam untuk meningkatkan kualiti alam sekitar kita. Secara tuntasnya, sudah terang lagi bersuluh, pengangkutan awam yang berkualiti merupakan elemen yang penting untuk menjamin pembangunan negara kita. Sehubungan itu pihak berkuasa dan pengusaha pengangkutan awam perlu bersinergi bagai aur dengan tebing untuk memartabatkan mutu pengangkutan awam di tanah air kita. Sistem pengangkutan yang canggih dapat menjanakan pembangunan negara kita ke arah cemerlang, gemilang dan terbilang. Tajuk : Sistem Pengangkutan Awam Yang Sistematik Menjana Pembangunan Negara      Maju mundurnya sesebuah negara dapat dilihat dan diukur melalui sistem pengangkutan awamnya. Sekiranya sistem pengangkutan awamnya tidak bersistematik akan menggambarkan pengurusan dan pentadbiran sebuah negara yang lemah , tidak berdaya maju dan impaknya tidak menjana kepada pembangunan negara .    Apakah yang dimaksudkan dengan sistem pengangkutan awam : Ia merupakan satu perkhidmatan pengendalian pengangkutan untuk orang ramai bergerak dari satu tempat ke satu tempat termasuk juga memberi perkhidmatan pengangkutan apa jua barangan . Sistem perkhidmatan pengangkutan awam yang disediakan ini meliputi rangkaian perjalanan dan perhubungan darat , udara dan juga di air . Sistem pengangkutan awam ini kebanyakannya disediakan oleh pihak kerajaan dan juga pihak swasta . Dalam penyediaan rangkaian sistem pengangkutan awam yang sistematik ia memerlukan pelaburan dan perbelanjaan kewangan yang amat tinggi – disediakan oleh pihak kerajaan atau pun pihak swasta dan sekali gus bermakna sistem pengangkutan awam yang sistematik ini dapat menjana kepada pembangunan negara.      Melihat kepada sistem pengangkutan awam di darat ia meliputi perkhidmatan kenderaan awam seperti bas , teksi , lori , melibatkan juga perkhidmatan kereta api , LRT , monorel dan seumpamanya . Perkhidmatan ini memerlukan penyediaan rangkaian perhubungan seperti jalan raya , lebuh raya , landasan kereta api dan landasan berkuasa elektrik . Untuk mendapatkan satu sistem pengangkutan yang sistematik semuanya memerlukan rangkaian perhubungan yang berteknologi tinggi dengan kecanggihan kenderaan pengangkutannya serta melibatkan pelaburan dan perbelanjaan kewangan yang dapat meningkatkan kegiatan ekonomi negara seterusnya menjana pembangunan negara .      Sistem pengangkutan awam udara pula lagi memerlukan pengurusan dan perlaksanaan yang bersistematik jika tidak sistem pengangkutannya tidak dapat berjalan dengan lancar dan efisyen . Sistem pengangkutan udara juga memerlukan lapangan terbang yang berteknologi tinggi dengan konsep yang lebih moden bertaraf dunia serta landasan yang dapat menampung pendaratan kapal terbang yang canggih . Sistem pengangkutan udara ini juga amat penting bagi negara kerana ia menyediakan sistem pengangkutan yang pantas bagi pergerakan perjalanan yang jauh dan amat diperlukan oleh ramai orang di serata dunia . Sistem pengangkutan udara ini turut menuntut pelaburan yang amat tinggi dan turut membantu penjanaan pembangunan negara . Negara akan turut dilihat bertambah maju , berdaya saing apabila ada perkembangan pesat dan kemajuannya tidak ketinggalan dalam industri penerbangan ini .        Bagi sistem pengangkutan air pula kebanyakannya melibatkan pengangkutan di laut dan tidak kurang pentinganya pengangkutan di sungai – sungai . Sistem pengangkutan air juga memerlukan satu sistem yang sistematik maka ia turut menuntut penyediaan dermaga dan pelabuhan – pelabuhan bertaraf dunia supaya boleh menampung keperluan penggunaan kapal – kapal pengangkut yang besar untuk berlabuh dan menguruskan pemunggahan muatan yang banyak dan berat dapat diurus dalam masa yang singkat dan mudah . Sistem pengangkutan laut ini amat penting bagi negara kerana ia menguruskan pengangkutan yang banyak dan barangan berat melibatkan perjalanan yang jauh di merata dunia . Ini semua turut memerlukan pelaburan dan perbelanjaan kewangan yang besar yang perlu disediakan oleh pihak kerajaan atau pun pihak swasta . Hal sedemikian turut membantu meningkatkan kegiatan ekonomi negara yang dapat menjana pembangunan negara .        Hari ini semua negara maju di dunia mempunyai sistem pengangkutan awamnya yang bersistematik , serba maju dan canggih seperti dalam pengangkutan udara dengan lapangan terbangnya manakala sistem pengangkutan kereta apinya yang serba moden begitu juga rangkaian pengangkutan darat yang maju dengan lebuh rayanya bereka bentuk moden , pengangkutan laut dengan pelabuhannya bertaraf dunia . Ini semua kerana tanpa sistem pengangkutan awam yang sistematik tidak akan dapat merancakkan pembangunan negara ; Mengapa tidak ? Kerana sistem pengangkutan awam adalah nadi rangkaian pergerakan dan perhubungan negara . Andai kata berlaku sesuatu ke atas sistem pengangkutan ini seperti dilanda becana alam , rusuhan , mogok pekerja atau kerosakan sistem pengangkutan sudah pasti ia boleh melumpuhkan kegiatan ekonomi sekaligus merencatkan kerancakkan pembangunan negara .         Ini menunjukkan betapa pentingnya sistem pengangkutan awam terhadap pembangunan negara . Maka negara memerlukan satu sistem pengangkutan yang bersistematik dan moden supaya berupaya menjana pembangunan negara . Melalui sistem pengangkutan awan yang sistematik juga dapat meningkatkan pertumbuhan ekonomi dan seterusnya memberi pulangan kepada pendapatan negara .Sebab itulah negara sanggup berbelanja besar dalam menyediakan rangkaian pengangkutan awam yang sistematik di seluruh negara. Ini bukan satu pembaziran seperti mana yang didakwa oleh sesetengah pihak , tetapi sebaliknya ia merupakan satu pelaburan jangka panjang yang membawa keuntungkan kepada negara malah dapat memberi keselesaan rakyat serta memberi ruang dan peluang kepada para pelabur untuk mengembangkan perniagaan mereka sekaligus membantu kepada pembangunan negara .        Negara perlu membina dan mengilhamkan sistem pengangkutan awam yang canggih lagi sistematik sepei pembinaan Lebuh Raya Utara – Selatan , Jambatan Pulau Pinang , Lebuh Raya Pantai Timur dan banyak lagi lebuh raya . Bayangkan jika sekarang ini tidak dibinanya rangkaian lebuh raya ini pasti sudah tentu negara tidak dapat menampung aliran trafik , kesesakan berlaku di mana – mana , kepayahan untuk berhubung antara satu tempat ke satu tempat maka impaknya pembangunan negara tersekat . Bukan setakat rangkaian lebuh raya , malah mengilhamkan pembinaan aliran transit ringan seperti komuter , LRT , monorel turut banyak menyumbang kepada pembangunan negara. Pembinaan – pembinaan sistem pengangkutan awam yang sistematik di seluruh negara telah meneroka pembukaan tanah – tanah terbiar , tanah – tanah di pedalaman sekaligus kawasan ini dahulunya mundur tiada penghuni dan pembangunan dengan sekelip mata menjadi kawasan lubuk emas : Harga tanah naik melambung , dahulunya pekan atau perkampungan kecil kini telah menjadi bandar moden yang maju lagi terurus , dahulunya tiada penghuni di hutan belantara kini menjadi kawasan penempatan moden yang cantik dan selesa didiami oleh ribuan penduduk di merata pelusuk negara. Hal sedemikian kerana adanya sistem pengangkutan awam yang sistematik maka telah dapat membangunkan kepesatan pembangunan negara .        Tidak dapat dinafikan , sekiranya tanpa sistem pengangkutan awam yang sistematik pastinya negara tidak dapat membangun dengan baik . Cuba mengimbau kembali sistem pengangkutan awam lama , pembinaannya tidak mementingkan sesuatu yang sistematik , pembinaannya asal buat sahaja tanpa memikirkan kesan alam sekitar , kesan jangka panjang , hanya mengira kesesuaian dan keperluan semasa tanpa mengambil kira impaknya di masa hadapan . Oleh sebab itu ia kelihatan berpusat di suatu tempat dan tidak membawa kepada pembangunan yang menyeluruh . Ini sebenarnya terletak kepada kebijaksanaan para perancang termasuk para pengurus dan pentadbir negara yang perlu tahu bahawa sistem pengangkutan awam yang sistematik adalah penjana pembangunan negara . Sekiranya negara dapat menyediakan sistem pengangkutan awam yang sistematik lagi efisen , secara tidak langsung ia telah menjana pembangunan negara yang lebih teratur , berkembang dan berdaya maju . Penyediaan sistem pengangkutan awam yang sistematik ini bukan sekadar dilihat kepada kecanggihan penyediaan perkhidmatan pengangkutan awam seperti bas, lori , kereta api , teksi , kapal terbang , kapal laut , feri dan seumpamanya tetapi perlu dilihat dalam penyediaan perhubungan infrastrukturnya juga perlu sistematik - baru boleh dilihat dapat menjana pembangunan negara .         Apabila melibatkan sistem pengangkutan awam ia tidak boleh lari dalam penyediaan infrastruktur sistem pengangkutan awam itu sendiri seperti jalan raya , lebuh raya , setesen kereta api , landasan kereta api , lapangan kapal terbang dan landasannya , pelabuhan – pelabuhan dan dermaganya : Semua ini memerlukan kawasan – kawasan lama diperbesarkan , kawasan – kawasan baru diterokai , sistem lama sedia ada dipermodenkan , kawasan padat dialihkan ke penempatan baru . Ini bermakna dalam penyediaan sistem pengangkutan awam telah dapat menjana pembangunan negara secara besar – besaran . Dalam erti kata lain tanpa sistem pengangkutan awam yang sistematik , pembangunan negara tidak membangun pesat dan apa yang lebih penting sistem pengangkutan awam yang sistematik ini memerlukan perancangan yang terliti mengambil kira ekosistem negara yang sedia ada , impak masa hadapan negara lebih terjamin , tidak berisiko tinggi , sistem pengangkutan yang efisen lagi kondusif dan negara terus dapat memacu pembangunan yang memberi kepuasan semua rakyat selari dengan slogan : Rakyat Didahulukan Pencapaian Diutamakan .        Sistem pengangkutan awam yang sistematik juga dilihat mampu menjamin keselamatan pengguna , memerlukan satu sistem pengangkutan yang mempunyai ciri – ciri perkhidmatan selamat , dapat mengurangkan kemalangan atau kerosakan serta kehilangan harta , juga mampu memberi perkhidmatan sosial yang baik . Sekiranya semua ini diambil kira dalam penyediaan sistem pengangkutan awam bermakna pembangunan negara terus membangun dalam landasan yang betul . Sistem pengangkutan yang selamat satu faktor yang amat penting dalam menjana pembangunan negara kerana sistem pengangkutan awam yang tidak selamat , sedikit sebanyak menjejaskan kepercayaan pelabur untuk melabur dalam negara dengan itu negara kehilangan modal untuk membangunkan negara . Aliran perniagaan juga akan terjejas sekiranya sistem pengangkutan awam ini tidak menjaminkan keselamatan kerana hasil perniagaan , pengeluaran produk industri tidak dapat diangkut dan diurus dengan baik maka perniagaan tidak dapat berkembang kerana ada kebimbangan untuk berurus niaga atau kebimbangan untuk membangunkan sektor industri dalam negara dan seterusnya menjejaskan pertumbuhan ekonomi dan pelaburan dalam negara .          Negara mempunyai jutaan tenaga pekerja dalam pelbagai sektor di seluruh pelosok negara dan pastinya mereka ini memerlukan sistem pengangkutan awam yang sistematik dan terbaik untuk memberi keselesaan mereka ke tempat kerja . Mereka ini adalah penjana kepada pembangunan negara . Sekiranya negara tidak mempunyai sistem pengangkutan awam yang efisen sudah pasti mejejaskan pergerakan mereka ke tempat kerja dan ini boleh menjejaskan produktiviti mereka bermakna keberhasilan negara turut merosot , maka pembangunan negara juga terjejas. Menyediakan prasarana sistem pengangkutan awam yang bersistematik ini sebenarnya adalah menjana kepada pembangunan negara . Sekiranya negara tidak membina prasarana sistem pengangkutan awam , ini bermakna tiada pembangunan yang dilakukan . Berapa banyak prasarana ini yang telah dibangunkan di serata negara dengan pelbagai konsep , bercirikan moden , canggih , termaju dan bertaraf dunia . Semuanya ini adalah merupakan pembangunan negara melalui sistem pengangkutan awam . Kalau tanpa memikirkan keperluan sistem pengangkutan awam yang sistematik maka pastinya pembangunan serupa ini tidak dibangunkan dan negara turut tidak membangun .         Memandangkan sistem pengangkutan awam yang sistematik dapat menjana kepesatan pembangunan negara . Maka dapat kita lihat negara – negara di seluruh dunia berlumba – lumba menggerakan jentera pentadbirannya memberi tumpuan kepada pembangunan sistem pengangkutan awam yang lebih sistematik . Ini bermakna pembangunan sistem penganguktan awam yang sistematik merupakan satu faktor penting yang dapat menjana pembangunan negara . Negara akan turut bertambah maju sekiranya sistem pengangkutan awamnya lebih bersistematik . Kita lihat di sesebuah negara yang sistem pengangkutan awamnya kucar – kacir lagi kelam – kabut serta tidak terurus dengan baik maka gambarannya negara berkenaan sebuah negara yang mundur serta tidak dapat menjana kepada pembangunan negara itu sendiri .          Pembangunan sesebuah negara itu tidak akan dapat membangun dengan pesat seandainya sistem pengangkutan awamnya tidak sistematik atau negara mengabaikan sistem pengangkutan awamnya . Ia akan memberi impak yang amat besar kepada negara : Pertumbuhan ekonomi negara tidak berkembang , kemajuan tidak dapat dicapai , tiada pelaburan , kurangnya peluang pekerjaan untuk rakyat , rakyat tidak dapat keselesaan dan seterusnya tiada pembangunan yang dapat dibawa untuk negara . Sistem pengangkutan awam yang sistematik jika dapat dilaksanakan dengan berkesan sebenarnya ia seiring dengan pembangunan dan kemajuan negara dalam erti kata lain tiada pembangunan dalam sistem pengangkutan awam maka tidak dapat menjana pembangunan negara .        Isu lain yang dapat dikaitkan dengan sistem pengangkutan awam terhadap menjana pembangunan negara ialah penerokaan kawasan dalam penyediaan prasarana sistem pengangkutan awam yang sistematik, bukan setakat menyediakan prasarana pengangkutan awam sahaja malah ia melibatkan dalam penyediaan infrustruktur yang lain seperti bekalan air paip , bekalan elektrik , bekalan telekomunikasi , perumahan , ruang perniagaan , kawasan pentadbiran , kawasan reakriasi , rangkaian jalan raya dan sebagainya. Ini pastinya akan membangunkan kawasan berkenaan dengan itu menunjukkan ada pembangunan berlaku di negara berkenaan . Disamping itu dalam sistem pengangkutan awam yang sistematik , negara berupaya mengguna jentera pengangkutan awam yang moden dan canggih . Ini juga merupakan satu pembangunan kemudahan awam dalam menjana pembangunan negara jika tidak negara masih di takuk lama dengan penggunaan jentera lama yang tidak menunjukkan sebarang kemajuan .          Di negara – negara maju telah lama mereka bangunkan sistem pengangkutan awamnya kerana mereka telah nampak membangunkan sistem pengangkutan awam boleh menjana pembangunan negara . Mereka telah lama menggunakan sistem kereta api laju , sistem kereta api bawah tanah , kapal terbang supersonik dan berjentera jet , kapal laut pengangkut yang besar serta berkuasa tinggi . Semua ini mereka bangunkan demi hendak menerokai pelusuk dunia serta menguasai sistem pengangkutan awam dunia yang pastinya memberi pulangan yang tinggi kepada mereka lantaran dapat menjana pembangunan negara mereka berterusan dari semasa ke semasa dan terus berlumba – lumba untuk membuktikan mereka adalah yang terbaik di dunia dapat membina sistem pengangkutan awam yang sistematik berbanding dari negara – negara pesaing mereka . Negara – negara maju juga sentiasa memastikan sistem pengangkutan awamnya bersistematik dan bertaraf dunia , mereka sanggup melabur dan berbelanja besar untuk membangunkan dan memajukan sistem pengangkutan awam mereka kerana mereka tahu melalui cara ini negara tidak akan rugi malah negara mendapat pulangan yang besar ke arah pembangunan yang sejahtera .        Banyak perkara yang turut menjana kepada pembangunan negara tetapi sistem pengangkutan awam yang sistematik lebih tinggi sumbangannya kepada kepesatan pembangunan negara kerana pembangunan yang dibawa melalui sistem pengangkutan awam yang sistematik ini lebih bersepadu dan menyeluruh . Dalam hendak menyediakan sistem pengangkutan awam yang sistematik ini melibat banyak penyumbangnya secara global - bermula dari perancangnya, penerokaan kawasan dan tapak , arkiteknya , juruteranya , jurubinanya , para konsultannya , ahli koporat , para pemaju , usahawan – usahawan , tenaga buruhnya dan banyak lagi penglibatan terhadap penyediaan sistem pengangkutan awam yang sitematik ini .          Maka jelas membuktikan bahawa sistem pengangkutan awam yang sistematik ini dapat menjana pembangunan negara . Pembangunan sesebuah negara tidak dapat dilihat sekiranya negara itu tidak mempunyai sistem pengangkutan awam yang sistematik dan terbaik . Justeru itu untuk terus maju dan membangun sudah semestinya negara mampu memiliki sistem pengangkutan awam yang sistematik .

nsip, membuat hipotesis, meramal, mencetus idea